woaaaa syazana update ! ok relaks semua. jangan terkejut. yang paling penting. plis jangan pengsan tgk sy update lagi. :) kuang kuang kuang. ok. sy poyo. :p ok ok ok. meh duduk rapat rapat. eh kau yang lelaki tu jangan nak rapat sangat lah. ceh cepui sat gi baru hang nak tau ! :D
HARI UMMI !
sebenarnya post ni sy dedikasi kan khas untuk sab sab. sab ! sorry lah tak baca shoutmix anda yang mintak sy buat post untuk hari bonda. :) HARI IBU. sound nice. tapi bagi sy. everyday is mother's day. sebab tu sy tak buat entry tentang ibu. kenapa cuma satu hari kita tunjukkan kasih sayang ibu pada kita ? bukan sepatut nye kita sayang ibu setiap hari setiap saat detik detak jantung kita. alaa.. macam ala ala kekasih yang cinta kat buyfriend nye tu lah.. **errr
bagi sy nie bagi sy lah kan. maybe kita selalu anggap semua nie macam temeh. sebab ibu sentiase ade kat depan mata. mungkin ade yang akan cakap. ala. esok blh dgr cakap ibu.
hey ! terlupe ke ? mase kite nak nangis nak apa apa waktu baby dulu ade ke ibu cakap " nanti lah. esok pun boleh. "
selagi mana seorang ibu tu mampu untuk beri, dia akan bersungguh untuk satu anaknya.
dan macam mana kalau ini hari last ibu anda ? ada akal. renung renung kan
the bond of a child and mother.
sy tak rase sebab sy tiada anak. tapi dapat rase kasih sayang apa yang sanggup ummi sy korbankan untuk sy.
the way ummi sentiase backup sy waktu sy balik lambat maen bola. maen belon acah. wooaa. champion tau x maen belon acah tu. :D waktu tu dah sipi sipi nak kena tibai dengan abbi.
the way ummi suarakan suara hati kami bertiga sebab takut nak cakap dengan abbi. akhirnya ummi yang kena marah. ** maaf, bukan kami sengaja
tu baru yang sy nampak waktu sy dah berakal. cuba waktu yang sy dalam kandungan. baby. 2 3 tahun yang tak mengerti apa apa. entah apa lagi yang sy susahkan ummi.
tiada ayat yang dapat sy lakarkan kasih sayang sy pada ummi dan abbi sy.
kadang kadang sy jadi geram dengan anak yang melawan sangat sangat parents mereka. sy akui sy tak terlalu baik. ada kadang nya sy juga ada perbezaan pendapat dengan mereka. tapi kita kan boleh cakap nicely. mereka lagi paham kita sebenarnye walaupun kita rasa mereka tak paham kita.
logik nya. takkan korang tak kenal orang yang korang didik yang membesar depan mata korang.
kalau ada pun yang tak memahami. cakap lah baik baik. sekurang kurang nya mereka tahu kita hormati mereka.
jangan lupa. tiada mereka. tiada kita. :)
seriously cakap pasal parents takkan tamat sampai bila bila.
dan tiada pembaziran untuk setiap doa dan usaha yang baik kita pada ibu bapa kita selamanya.
itu bukan kata sy. tu janji Tuhan.
tapi bagaimana pun. hargai setiap yang di sisi selagi mereka ada. lumrah. manusia takkan hidup lama. satu hari nanti kita akan menghadapNya.
menghadap Dia yang satu. waktu tu. tiada penyesalan.
sy mengingatkan diri sy sendiri juga sebenarnya. a thousand words can't tell my love towards you, ummi. :) untuk semua semua ibu ibu yang sangat penyayang. anda wanita hebat ! pedulikan kata orang lain. kerana untuk melahirkan orang manusia sudah ternyata anda hebat, apa lagi apabila anda berjaya melahirkan manusia yang berjaya.
jadi.
untuk biarkan bunda kita jadi wanita berjaya yang plus plus. jadi manusia yang hebat terhebat. ok ?
sebentar. tadah tangan anda. kita baca sama sama.
terima kasih atas doa anda. :)
amin.. :)
ReplyDelete